การใช้ประสาทสัมผัสในการรับกลิ่น เริ่มขึ้นตั้งแต่ลูกสุนัขเกิด
ประสาทรับกลิ่นของสุนัขทั้งหลายนั้น มีความสำคัญเป็นอย่างมาก
ในการดำรงชีวิต ลูกสุนัขเมื่อแรกเกิด ทั้งตาและหูจะปิด ก็เหมือนกับไม่เห็นอะไร
ไม่ได้ยินอะไร โดยตาของลูกสุนัขจะเปิด หรือสามารถมองเห็นได้
เมื่ออายุประมาณ 10-14 วัน และหูจะค่อยๆ ได้ยินเมื่ออายุได้
3-4 สัปดาห์ น่าแปลกใจที่ลูกสุนัขเหล่านั้น สามารถรู้ตำแหน่งของแม่มันได้
นั่นเป็นเพราะการดมนั่นเอง
การดมเป็นความสามารถพิเศษของสุนัข (เมื่อเปรียบเทียบกับคนแต่สำหรับสุนัขเป็นเรื่องธรรมดา)
โดยตลอดชีวิตสุนัข จะพึ่งประสาทรับกลิ่นอยู่เสมอ กลิ่นถือเป็นสารเคมี
ซึ่งสิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีการขับออกมา สุนัขบางตัวบางพันธุ์จะมีสายตาไม่ดี
แต่สุนัขเหล่านั้นก็สามารถรับมือได้ โดยไม่ต้องใส่แว่น
เพราะจะใช้จมูกและหูแทน สุนัขสื่อสาร และรับรู้ข้อมูลต่างๆ
ผ่านทางกลิ่นเป็นอย่างมาก กลิ่นสามารถบอกเรื่องราวต่างๆ
ให้กับพวกเขา ไม่ว่าคุณจะโกรธ อารมณ์ดี เสียใจ เกลียดหรือหวาดกลัว
กลิ่นที่ออกมานั้น จะต่างกัน ซึ่งพวกเขาสามารถรับรู้ได้ไม่ยากเลย
การดมกลิ่นระหว่างสุนัขด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นกลิ่นฉี่ กลิ่นอึ
กลิ่นจากต่อม anal glands, จากช่องคลอด, ต่อมกลิ่นรอบๆ
คอ หรือที่ก้น ทำให้สุนัขรู้ว่า สุนัขอีกตัวจะเป็นมิตร
หรือเป็นศัตรู หรืออย่างที่เคยทราบๆ กันมาว่า สุนัขทักกันโดยการดมก้น
นั่นก็เพื่อรับกลิ่น ที่สุนัขอีกตัวหนึ่งปล่อยออกมา เพื่อการสื่อสารนั่นเอง
ฉะนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่า ทำไมสุนัขใช้เวลาส่วนใหญ่ในการดม
และมนุษย์ก็ใช้ข้อดีในการรับกลิ่นของสุนัข มาใช้ในงานสืบสวน
ไม่ว่าจะตามจับตัว คนร้าย หาระเบิด หรือตรวจจับยาเสพติด
ที่สำคัญ สุนัขไม่รับสินบน กลิ่นที่สุนัขมักใช้บอกอาณาเขต
ก็คือ กลิ่นของฉี่
ทำไมสุนัขจะต้องฉี่ทับรอยฉี่ของสุนัขตัวอื่น และเป็นปกติหรือเปล่า
การที่สุนัขฉี่ตามที่ต่างๆ ซึ่งส่วนมากที่พบ มักจะเป็นสุนัขตัวผู้
มันเป็นการบอกเขตแดน และความแน่ของสุนัขตัวที่ฉี่ทิ้งไว้
ถ้าสุนัขตัวที่เดินตามมาฉี่ที่หลังไม่แน่กว่าจะไม่กล้าฉี่ทับ
แต่ถ้ามีการฉี่ทับ ก็จะต้องมีการลองของกันหน่อย เคยมีคนเล่าให้ฟังว่า
เค้าเลี้ยงสุนัขพันธุ์โดเบอร์แมน ตัวผู้ไว้หนึ่งตัว วันดีคืนดี
ก็มีคนเอาสุนัขพันธุ์ไทยหลังอานขนกำมะหยี่ตัวผู้ มาให้อีกตัวหนึ่ง
ตอนเจ้าหมาไทยยังเล็กๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอโตขึ้น ก็
เริ่มมีการชิงอำนาจด้วยการฉี่ แต่ทีนี้ไม่ใช่ฉี่รดเสารดขาโต๊ะ
มันกลายเป็นฉี่รดเจ้าของ ไอ้เจ้าโดเบอร์แมนมีมารยาทกว่า
ด้วยการนั่งให้น้ำลายหยดลงหัวเจ้าของ เมื่อเจ้าหมาไทยเห็นเข้า
ก็ไม่รอช้าวิ่งเข้ามาฉี่ใส่ ก็เลยเกิดศึกชิงนาย เจ้านายจึงต้องยกเจ้าหมาไทย
ให้เพื่อนคืนไป จริงอยู่การฉี่เพื่อสร้างอาณาเขตเป็นเรื่องธรรมดา
แต่อย่าปล่อยให้เขาฉี่ทุกๆ 2 นาที อันนี้มากไป เมื่อเห็นว่า
เค้าทำท่าจะฉี่ ให้เบี่ยงเบนความสนใจ จะโยนบอล หรือออกคำสั่งอย่างอื่นให้เขาทำก็ได้
แต่ในการฉี่ บางครั้งก็เกิดจากการที่เค้ารู้สึกไม่ปลอดภัย
เลยต้องฉี่ให้มีกลิ่นตัวเองอยู่รอบๆ เพื่อแสดงว่า นี่คือบ้านเขา
และการฉี่นั้น ไม่เพียงแต่ตัวผู้เท่านั้นที่ทำ ตัวเมียก็ทำได้เช่นกัน
คุณสามารถลดความกังวลของสุนัขได้ด้วยเสื้อผ้าของคุณเอง
|